Dołżycki, Leon (ur. 1888 Lviv, zm. 1965 Krakau).
Schilder, grafiek, scenograaf, pedagoog, lid van de groep Formisten, plasticiteit. Hij studeerde kunst in de jaren 1907-12 aan de Academie voor Schone Kunsten in Krakau onder toezicht van J. Unierzyski, F. Ruszczyc en J.. Mehoffera. In jaren 1911-12 reisde naar Duitsland, Oostenrijk en Italië, hij was ook in Parijs, waar hij vele malen naar terugkeerde. Zijn hele leven associeerde hij zijn creatieve activiteit met lesgeven, waar hij al in begon. 1911. Hij was ook een actieve ZZPAP-activist (en later ZPAP), hij behoorde tot de Formisten in 1918-22, een aantal jaren was hij lid van de groep Plastyka, hij exposeerde ook met Avant-Garde, Eenhoorn en nieuwe generatie. tot jaar 1916 zijn werk werd gedomineerd door de invloeden van de Franse impressionistische en post-impressionistische schilderkunst. De formistische fase volgde, die in Dołżycki wordt gekenmerkt door een synthetische en dynamische vorm, vaak omlijnd met een sterke contour, een smal kleurenpalet en een sterke expressie. Tijdens deze periode werd een belangrijke plaats in het werk van de kunstenaar ingenomen door grafische afbeeldingen die duidelijke analogieën vertoonden met zijn schilderij uit die tijd. De jaren twintig en dertig brachten een uitbreiding van het onderwerp, vaak landschaps- en sportmotieven met een compacte structuur, vereenvoudigde kleuren en gevarieerde textuur. Over 1934 Dołżycki wendde zich tot kleurkwesties, kleuranalyse, echter de compositorische discipline behouden die in de Formistische periode werd opgedaan. Hij hield zich ook bezig met decorontwerp. In jaren 1919-29 hij werkte samen met het Grand Theatre in Poznań en ontwierp decoraties voor uitvoeringen zoals Mevrouw Vlinder, De schoppenvrouw, Pajac, Aida als De kapper van Sevilla.
Schilder, grafiek, scenograaf, pedagoog, lid van de groep Formisten, plasticiteit. Hij studeerde kunst in de jaren 1907-12 aan de Academie voor Schone Kunsten in Krakau onder toezicht van J. Unierzyski, F. Ruszczyc en J.. Mehoffera. In jaren 1911-12 reisde naar Duitsland, Oostenrijk en Italië, hij was ook in Parijs, waar hij vele malen naar terugkeerde. Zijn hele leven associeerde hij zijn creatieve activiteit met lesgeven, waar hij al in begon. 1911. Hij was ook een actieve ZZPAP-activist (en later ZPAP), hij behoorde tot de Formisten in 1918-22, een aantal jaren was hij lid van de groep Plastyka, hij exposeerde ook met Avant-Garde, Eenhoorn en nieuwe generatie. tot jaar 1916 zijn werk werd gedomineerd door de invloeden van de Franse impressionistische en post-impressionistische schilderkunst. De formistische fase volgde, die in Dołżycki wordt gekenmerkt door een synthetische en dynamische vorm, vaak omlijnd met een sterke contour, een smal kleurenpalet en een sterke expressie. Tijdens deze periode werd een belangrijke plaats in het werk van de kunstenaar ingenomen door grafische afbeeldingen die duidelijke analogieën vertoonden met zijn schilderij uit die tijd. De jaren twintig en dertig brachten een uitbreiding van het onderwerp, vaak landschaps- en sportmotieven met een compacte structuur, vereenvoudigde kleuren en gevarieerde textuur. Over 1934 Dołżycki wendde zich tot kleurkwesties, kleuranalyse, echter de compositorische discipline behouden die in de Formistische periode werd opgedaan. Hij hield zich ook bezig met decorontwerp. In jaren 1919-29 hij werkte samen met het Grand Theatre in Poznań en ontwierp decoraties voor uitvoeringen zoals Mevrouw Vlinder, De schoppenvrouw, Pajac, Aida als De kapper van Sevilla.
de rouwende, 1922
olie-, canvas, 91 x 75 cm;
Nationaal Museum in Poznań;
olie-, canvas, 91 x 75 cm;
Nationaal Museum in Poznań;
