Sasza (Szaje), Blonder (Andre Blondel) (ur. 1909 Czortków, zm. 1949 Paryż).
Malarz, członek Grupy Krakowskiej. W l. 1931-32 studiował architekturę w Ecole Nationale Superieure des Beaux-Arts w Paryżu i równolegle w l. 1931-34 malarstwo w krakowskiej ASP pod kierunkiem T. Axentowicza, W. Jarockiego i F. Pautscha. W latach studiów w Krakowie współpracował z lewicowymi ugrupowaniami KZM i ZNMS „Życie”. Był współtwórcą grupy artystycznej Żywi oraz Grupy Krakowskiej, skupiającej awangardę artystyczno-polityczną. Wystawiał z Grupą w l. 1933-37, brał udział w wystawach IPS-u w l. 1936-37, miał indywidualną ekspozycję w salonie Koterby w Warszawie w 1937. W tymże roku wyjechał na stałe do Paryża. W czasie wojny należał do francuskiego ruchu oporu. Od 1942 począł używać przybranego nazwiska Andre Blondel. Po 1945 działał w Paryżu i na południu Francji, biorąc udział w licznych wystawach. W 1959, w dziesiątą rocznicę śmierci, zorganizowano duży pokaz jego prac w Narbonne i Sete. W 1970 odbyła się duża retrospektywa w Muzeum Narodowym w Krakowie, obejmująca blisko 250 dzieł artysty. Dominującą tendencją widoczną w malarstwie Blondera było dążenie, coraz silniejsze, do wzmocnienia siły wyrazu, pogłębienia ekspresji, stanowiące niejako wspólny mianownik jego artystycznych poczynań w kolejnych etapach twórczości.
Malarz, członek Grupy Krakowskiej. W l. 1931-32 studiował architekturę w Ecole Nationale Superieure des Beaux-Arts w Paryżu i równolegle w l. 1931-34 malarstwo w krakowskiej ASP pod kierunkiem T. Axentowicza, W. Jarockiego i F. Pautscha. W latach studiów w Krakowie współpracował z lewicowymi ugrupowaniami KZM i ZNMS „Życie”. Był współtwórcą grupy artystycznej Żywi oraz Grupy Krakowskiej, skupiającej awangardę artystyczno-polityczną. Wystawiał z Grupą w l. 1933-37, brał udział w wystawach IPS-u w l. 1936-37, miał indywidualną ekspozycję w salonie Koterby w Warszawie w 1937. W tymże roku wyjechał na stałe do Paryża. W czasie wojny należał do francuskiego ruchu oporu. Od 1942 począł używać przybranego nazwiska Andre Blondel. Po 1945 działał w Paryżu i na południu Francji, biorąc udział w licznych wystawach. W 1959, w dziesiątą rocznicę śmierci, zorganizowano duży pokaz jego prac w Narbonne i Sete. W 1970 odbyła się duża retrospektywa w Muzeum Narodowym w Krakowie, obejmująca blisko 250 dzieł artysty. Dominującą tendencją widoczną w malarstwie Blondera było dążenie, coraz silniejsze, do wzmocnienia siły wyrazu, pogłębienia ekspresji, stanowiące niejako wspólny mianownik jego artystycznych poczynań w kolejnych etapach twórczości.
Kompozycja w kamieniłomach
olej, płótno, 119 x 106 cm;
Muzeum Narodowe w Warszawie;
olej, płótno, 119 x 106 cm;
Muzeum Narodowe w Warszawie;
Kompozycja z postaciami
olej i farby klejowe, płótno, 125 x 100 cm;
Muzeum Narodowe w Krakowie;
olej i farby klejowe, płótno, 125 x 100 cm;
Muzeum Narodowe w Krakowie;
Martwa natura ze skrzypcami na zielonym tle, 1933-34
olej, płótno, 73 x 97 cm;
własność artysty w Krakowie;
olej, płótno, 73 x 97 cm;
własność artysty w Krakowie;