Krcha Emil (ur. 1894 Kałusz, zm. 1972 Kraków).
Malarz, pedagog, członek grupy Zwornik i ZPAP. Studia artystyczne odbywał w krakowskiej ASP w latach 1919-25 pod kierunkiem T. Axentowicza, S. Kamockiego oraz I. Pieńkowskiego. W latach 1925 i 1927-31 przebywał w Paryżu, gdzie w 1931 miał pierwszą wystawę indywidualną w Galerii Zborowskiego. Odbył również podróże do Holandii i Belgii. Od 1922 dużo wystawiał we Lwowie, Krakowie i w Warszawie. Był organizatorem Rysunkowego Ogniska Wakacyjnego przy Liceum Krzemienieckim. W 1943 opuścił Krzemieniec i osiadł w Krakowie. Był współorganizatorem WSSP we Wrocławiu i jej profesorem w latach 1945-50. Pracę pedagogiczną kontynuował w Krakowie. Malował krajobrazy, sceny rodzajowe, martwe natury. W jego pracach występuje często podniesiona perspektywa, np. widok z góry na port morski czy też na stół z kompozycją martwej natury. Obrazy Krchy mają urozmaiconą fakturę, odznaczają się ciepłą tonacją o ściszonych zharmonizowanych barwach brunatno czerwonawo-zielonkawych z żywszymi niekiedy akcentami, zwłaszcza głębokiej czerwieni. Pozornie realny świat w jego kompozycjach jest w istocie „obmyślony”, ujęty w formy uproszczone i syntetyczne, niekiedy prymitywizowane, pokrywające się z plamkami koloru.
Malarz, pedagog, członek grupy Zwornik i ZPAP. Studia artystyczne odbywał w krakowskiej ASP w latach 1919-25 pod kierunkiem T. Axentowicza, S. Kamockiego oraz I. Pieńkowskiego. W latach 1925 i 1927-31 przebywał w Paryżu, gdzie w 1931 miał pierwszą wystawę indywidualną w Galerii Zborowskiego. Odbył również podróże do Holandii i Belgii. Od 1922 dużo wystawiał we Lwowie, Krakowie i w Warszawie. Był organizatorem Rysunkowego Ogniska Wakacyjnego przy Liceum Krzemienieckim. W 1943 opuścił Krzemieniec i osiadł w Krakowie. Był współorganizatorem WSSP we Wrocławiu i jej profesorem w latach 1945-50. Pracę pedagogiczną kontynuował w Krakowie. Malował krajobrazy, sceny rodzajowe, martwe natury. W jego pracach występuje często podniesiona perspektywa, np. widok z góry na port morski czy też na stół z kompozycją martwej natury. Obrazy Krchy mają urozmaiconą fakturę, odznaczają się ciepłą tonacją o ściszonych zharmonizowanych barwach brunatno czerwonawo-zielonkawych z żywszymi niekiedy akcentami, zwłaszcza głębokiej czerwieni. Pozornie realny świat w jego kompozycjach jest w istocie „obmyślony”, ujęty w formy uproszczone i syntetyczne, niekiedy prymitywizowane, pokrywające się z plamkami koloru.
Port rybacki na Helu, 1930
olej, płótno, 74 x 59 cm;
Muzeum Sztuki w Łodzi;
olej, płótno, 74 x 59 cm;
Muzeum Sztuki w Łodzi;
Pejzaż z pomorza
olej, płótno, 74 x 59 cm;
Muzeum Narodowe w Warszawie;
olej, płótno, 74 x 59 cm;
Muzeum Narodowe w Warszawie;
Martwa natura z kaczką, 1937
olej, płótno, 73 x 60 cm;
Muzeum Narodowe w Krakowie;
olej, płótno, 73 x 60 cm;
Muzeum Narodowe w Krakowie;
