Niesiołowski Tymon (ur. 1882 Lwów, zm. 1965 Toruń).
Malarz, grafik, pedagog, członek ugrupował Grupa Pięciu, Formiści, Rytm. W I. 1900-04 studiował w krakowskiej ASP u J. Mehoffera i S. Wyspiańskiego. Dzięki temu ostatniemu debiutował na salonie Sztuki 1903/04 trzema kompozycjami. W l. 1906-26 mieszkał w Zakopanem, nawiązując liczne przyjaźnie z poetami, pisarzami i malarzami, którzy chętnie przebywali pod Giewontem. W okresie 1908-09 należał do krakowskiej Grupy Pięciu, wyjeżdżał do Monachium i do Włoch. W 1912 był w Paryżu. W 1917 został jednym z założycieli grupy Formistów. W 1922, po rozpadzie tego ugrupowania, związał się z Rytmem. Współpracował z krakowskim czasopismem literackim „Maski”. W 1926 przeniósł się na stałe do Wilna, gdzie w 1929 rozpoczął pracę pedagogiczną na Wydziale Sztuk Pięknych USB. Od 1945 mieszkał w Toruniu, gdzie był profesorem analogicznego wydziału w UMK. Wśród prac Niesiołowskiego wyróżniają się martwe natury o bogatej rytmice form i płaszczyzn, akty, charakteryzujące się przemyślanym układem ciał i barwnością kulisowego tła. Znamienny jest też cykl cyrkowców, ujawniający zamiłowanie artysty do świata fantazji, wyszukanych form, nierealnych barw i fantastycznych linii. Kompozycja jego prac uwydatnia rytmikę linii i barw. Te elementy stanowiły zgodnie współbrzmiące akordy, na których oparł artysta konstrukcję swych dzieł?.
Malarz, grafik, pedagog, członek ugrupował Grupa Pięciu, Formiści, Rytm. W I. 1900-04 studiował w krakowskiej ASP u J. Mehoffera i S. Wyspiańskiego. Dzięki temu ostatniemu debiutował na salonie Sztuki 1903/04 trzema kompozycjami. W l. 1906-26 mieszkał w Zakopanem, nawiązując liczne przyjaźnie z poetami, pisarzami i malarzami, którzy chętnie przebywali pod Giewontem. W okresie 1908-09 należał do krakowskiej Grupy Pięciu, wyjeżdżał do Monachium i do Włoch. W 1912 był w Paryżu. W 1917 został jednym z założycieli grupy Formistów. W 1922, po rozpadzie tego ugrupowania, związał się z Rytmem. Współpracował z krakowskim czasopismem literackim „Maski”. W 1926 przeniósł się na stałe do Wilna, gdzie w 1929 rozpoczął pracę pedagogiczną na Wydziale Sztuk Pięknych USB. Od 1945 mieszkał w Toruniu, gdzie był profesorem analogicznego wydziału w UMK. Wśród prac Niesiołowskiego wyróżniają się martwe natury o bogatej rytmice form i płaszczyzn, akty, charakteryzujące się przemyślanym układem ciał i barwnością kulisowego tła. Znamienny jest też cykl cyrkowców, ujawniający zamiłowanie artysty do świata fantazji, wyszukanych form, nierealnych barw i fantastycznych linii. Kompozycja jego prac uwydatnia rytmikę linii i barw. Te elementy stanowiły zgodnie współbrzmiące akordy, na których oparł artysta konstrukcję swych dzieł?.
Rybacy, ok. 1920
olej, płótno, 64,5 x 63,5 cm;
Muzeum Narodowe w Warszawie;
olej, płótno, 64,5 x 63,5 cm;
Muzeum Narodowe w Warszawie;
Chłopiec w spiczastej czapce, ok. 1930
olej, tektura, 68 x 50 cm;
Muzeum Narodowe w Warszawie;
olej, tektura, 68 x 50 cm;
Muzeum Narodowe w Warszawie;
