Kossak Jerzy

Kossak Jerzy (ur. 1886 Kraków, zm. 1955 Kraków).
Jerzy Kossak ur. 11.09.1886 Kraków, zm. 11.05.1955 tamże, syn Wojciecha i Marii z Kisielnickich, wnuk Juliusza, brat poetki Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej i pisarki Magdaleny Samozwaniec. Ukończył gimnazjum Św. Jacka w Krakowie, następnie Szkołę Kadetów. Malarstwa uczył się od najmłodszych lat w pracowni dziadka i ojca. Podczas I wojny światowej służył w armii austriackiej. Mieszkał w Krakowie. W 1925 i 1926 r. jeździł wraz z ojcem po dworach w Poznańskiem i wykonywał dla tamtejszego ziemiaństwa liczne obrazy i portrety. Często malował obrazy z ojcem i wspólnie je sygnowali. Należał do ZPAP.
Kossak kontynuował rodzinną tradycję malarstwa batalistycznego. Podejmował tematy historyczne, maluje głównie sceny z wojen napoleońskich i walk legionowych w okresie I wojny światowej, w których eksponował rodzajowy motyw konia, ułana i dziewczyny. „Mnogość gotowych wyrazów, łatwość i potrzeba szybkiego malowania przeszły w manierę, w powtarzanie wiele razy tych samych motywów. Wielkie zapotrzebowanie społeczne na obrazy Kossakowskie doprowadziło do masowej niekiedy i pospiesznej, nie zawsze artystycznie pogłębionej produkcji malarskiej. W okresie międzywojennym malował także tematy z legend starogermańskich (Noc Walpurgii) i legend staroangielskich. Ilustrował również baśnie Grimma i ballady Mickiewicza.

Żołnierze wielkiej armii, ok. 1930
olej, sklejka, 55 x 80 cm;
sygnowany p.d.: Jerzy Kossak;
z katalogu Domu Aukcyjnego AGRA-ART;

 


Epizod z 1920 roku
olej, płótno, 55 x 80 cm;
sygnowany p.d.: Jerzy Kossak | 1937;
z katalogu Domu Aukcyjnego AGRA-ART;