Aleksandrowicz, Konstanty (brak danych).
Był prawdopodobnie uczniem Łukasza Smuglewicza w Warszawie. Pierwsze znane jego obrazy pochodzą z 1777, ostatnie – z 1794. Wydaje się, że we wcześniejszym okresie działalności pracował głównie na prowincji, na pewno na Litwie i Białorusi; jego mecenasami byli wówczas m.in. Radziwiłłowie i gen. Ignacy Morawski, zamieszkały w Zauszu koło Nieświeża. Na zamówienie arystokracji malował również i w późniejszym, warszawskim okresie, którego początek przypada na ok. 1785. Aleksandrowicz – w świetle znanego nam materiału dokumentarnego i artystycznego – był wyłącznie portrecistą, przy czym bardzo wiele wykonanych przez niego obrazów było kopiami z dzieł innych artystów, działających głównie w Polsce, m.in. Bacciarellego.
Portret Karola Radziwiłła „Panie kochanku”, przed 1786
olej, płótno, 66 x 54 cm;
Muzeum Narodowe w Warszawie, Oddział w Nieborowie;
olej, płótno, 66 x 54 cm;
Muzeum Narodowe w Warszawie, Oddział w Nieborowie;
Jest to replika autorska wykonanego w r. 1786 obrazu, znajdującego się w Muzeum Narodowym w Krakowie; kopia w popiersiu, być może też pędzla Aleksandrowicza (napis „przez Malarza polaka kopija”), znajduje się w Muzeum Narodowym we Wrocławiu i pochodzi ze zbiorów Lubomirskich.