Borowski Wacław (ur. 1885 Łódź, zm. 1954).
Malarz, grafik, pedagog, prezesi członek ugrupowania Rytm, Towarzystwa Artystów Polskich Sztuka, Stowarzyszenia Artystów Grafików Ryt oraz TZSP.
W1905 rozpoczął studia na Uniwersytecie Jagiellońskim (historia sztuki) oraz w krakowskiej ASP pod kierunkiem J. Mehoffera. Po ukończeniu z odznaczeniem Akademii wyjechał w 1909 do Paryża, gdzie przebywał do 1913. Zwiedził również w tym okresie Włochy. Wystawiał systematycznie z ugrupowaniami, do których należał, brał też udział w wystawach organizowanych przez TOSSPO. Uprawiał malarstwo sztalugowe, jedno – i wielobarwną litografię, zajmował się również ilustracją książkową i scenografią projektował plakaty, wykonywał też ścienne kompozycje dekoracyjne (m.in. polichromia kaplicy Kościelskich w Miłosławiu, freski w sali obiadów czwartkowych Zamku Królewskiego w Warszawie, polichromie na Rynku Starego Miasta tamże, dekoracje pawilonu Sztuki na PWK w Poznaniu). W twórczości plastycznej Borowskiego przejawia się dążność do syntezy i kubizującej geometryzacji form, jak również do statyki, miękkości, statyki, plastyki modelunku i harmonii kompozycyjnej. Kolorystyka jego prac utrzymana jest w ściszonej i lekko rozbielonej skali barwnej.
Borowski zajmował się również pracą pedagogiczną – w l. 1927-33 był profesorem malarstwa i kompozycji w Instytucie Sztuk Plastycznych w Warszawie.
Malarz, grafik, pedagog, prezesi członek ugrupowania Rytm, Towarzystwa Artystów Polskich Sztuka, Stowarzyszenia Artystów Grafików Ryt oraz TZSP.
W1905 rozpoczął studia na Uniwersytecie Jagiellońskim (historia sztuki) oraz w krakowskiej ASP pod kierunkiem J. Mehoffera. Po ukończeniu z odznaczeniem Akademii wyjechał w 1909 do Paryża, gdzie przebywał do 1913. Zwiedził również w tym okresie Włochy. Wystawiał systematycznie z ugrupowaniami, do których należał, brał też udział w wystawach organizowanych przez TOSSPO. Uprawiał malarstwo sztalugowe, jedno – i wielobarwną litografię, zajmował się również ilustracją książkową i scenografią projektował plakaty, wykonywał też ścienne kompozycje dekoracyjne (m.in. polichromia kaplicy Kościelskich w Miłosławiu, freski w sali obiadów czwartkowych Zamku Królewskiego w Warszawie, polichromie na Rynku Starego Miasta tamże, dekoracje pawilonu Sztuki na PWK w Poznaniu). W twórczości plastycznej Borowskiego przejawia się dążność do syntezy i kubizującej geometryzacji form, jak również do statyki, miękkości, statyki, plastyki modelunku i harmonii kompozycyjnej. Kolorystyka jego prac utrzymana jest w ściszonej i lekko rozbielonej skali barwnej.
Borowski zajmował się również pracą pedagogiczną – w l. 1927-33 był profesorem malarstwa i kompozycji w Instytucie Sztuk Plastycznych w Warszawie.
Jabłka i kotara
olej, płótno, 88 x 59 cm;
sygnowany p.d.: W. Borowski;
Muzeum Narodowe w Warszawie;
olej, płótno, 88 x 59 cm;
sygnowany p.d.: W. Borowski;
Muzeum Narodowe w Warszawie;
Wiosna
olej, płótno, 79,5 x 114 cm;
sygnowany p.d.: W. Borowski;
Muzeum Narodowe w Warszawie;
olej, płótno, 79,5 x 114 cm;
sygnowany p.d.: W. Borowski;
Muzeum Narodowe w Warszawie;
Głowa kobiety
pastel, papier, 44 x 41 cm;
Lwowska Galeria Obrazów;
pastel, papier, 44 x 41 cm;
Lwowska Galeria Obrazów;
