Cybis Bolesław (ur. 1895 Folwark Massandra na Krymie, zm. 1957 Trenton, New Jersey, USA).
Malarz, grafik, rzeźbiarz, ceramik, członek-założyciel Bractwa św. Łukasza. Studia artystyczne rozpoczął w Petersburgu. Kontynuował w warszawskiej SSP w l. 1923-26 oraz ASP w l. 1933-34 pod kierunkiem T. Pruszkowskiego. Tamże prowadził rysunek wieczorny w l. 1937-39. W 1930 podróżował do Włoch i Afryki; w 1939 pojechał w związku z Międzynarodową Wystawą do Nowego Jorku, gdzie zatrzymał go wybuch wojny. Po pewnym czasie zdecydował się osiąść w Stanach Zjednoczonych na stałe. Od 1927 dużo wystawiał zarówno indywidualnie, jak i z Bractwem. Malarstwo jego charakteryzowało się odrębnością i niezwykłością wizji. Od stylizowanych i archaizowanych wizerunków chłopów łowickich ujętych linearnie na wzór Holbeina i Cloueta poprzez obrazy z nagimi Murzynkami, kaktusami i uliczkami z Trypolisu, doszedł do modelowania w nałożonym na płótno „tynku” nadnaturalnej wielkości głów kobiecych, osobliwie deformowanych, jakby widzianych w krzywym zwierciadle. Artysta interesował się też technologią malarską, eksperymentował w zakresie faktury obrazu wprowadzając polerowanie powierzchni, podrzeźbienie, złocenia, a także stosując rodzaj wspomnianego już „tynku” czy wkomponowując fragmenty tkanin. Zajmował się również dekoracyjnym malarstwem i rzeźbą, zaś po wyjeździe do Stanów Zjednoczonych przede wszystkim ceramiką, prowadząc fabrykę Cordey China Inc. i małe studio eksperymentalne Cybis Porcelain Art.
Malarz, grafik, rzeźbiarz, ceramik, członek-założyciel Bractwa św. Łukasza. Studia artystyczne rozpoczął w Petersburgu. Kontynuował w warszawskiej SSP w l. 1923-26 oraz ASP w l. 1933-34 pod kierunkiem T. Pruszkowskiego. Tamże prowadził rysunek wieczorny w l. 1937-39. W 1930 podróżował do Włoch i Afryki; w 1939 pojechał w związku z Międzynarodową Wystawą do Nowego Jorku, gdzie zatrzymał go wybuch wojny. Po pewnym czasie zdecydował się osiąść w Stanach Zjednoczonych na stałe. Od 1927 dużo wystawiał zarówno indywidualnie, jak i z Bractwem. Malarstwo jego charakteryzowało się odrębnością i niezwykłością wizji. Od stylizowanych i archaizowanych wizerunków chłopów łowickich ujętych linearnie na wzór Holbeina i Cloueta poprzez obrazy z nagimi Murzynkami, kaktusami i uliczkami z Trypolisu, doszedł do modelowania w nałożonym na płótno „tynku” nadnaturalnej wielkości głów kobiecych, osobliwie deformowanych, jakby widzianych w krzywym zwierciadle. Artysta interesował się też technologią malarską, eksperymentował w zakresie faktury obrazu wprowadzając polerowanie powierzchni, podrzeźbienie, złocenia, a także stosując rodzaj wspomnianego już „tynku” czy wkomponowując fragmenty tkanin. Zajmował się również dekoracyjnym malarstwem i rzeźbą, zaś po wyjeździe do Stanów Zjednoczonych przede wszystkim ceramiką, prowadząc fabrykę Cordey China Inc. i małe studio eksperymentalne Cybis Porcelain Art.
Spotkanie, 1931
technika mieszana, deska, 58 x 73 cm;
Muzeum Narodowe w Warszawie;
technika mieszana, deska, 58 x 73 cm;
Muzeum Narodowe w Warszawie;
Primavera, 1936
tempera, olej, dykta, 130 x 87 cm;
Muzeum Narodowe w Warszawie;
tempera, olej, dykta, 130 x 87 cm;
Muzeum Narodowe w Warszawie;
