Eljasz-Radzikowski, Walery (ur. 1841 Kraków, zm. 1905 Kraków).
Walery Eljasz-Radzikowski znany jest nie tylko jako malarz, ale także jako autor przewodników tatrzańskich i wielki popularyzator Tatr i Zakopanego. Studia malarskie odbył w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem W. Łukaszczkiewicza, od którego przejął „starożytnicze” zainteresowania dawnymi zabytkami Krakowa i tematami historycznymi w obrazach. Naukę kontynuował w Monachium, gdzie w okresie powstania w 1863 r. pełnił specjalną misję zleconą przez Rząd Narodowy. Podróżował do Belgii, Francji, Niemiec, Szwajcarii i Włoch. Przyjaźnił się z J.I. Kraszewskim, który często służył mu radą w wyborze tematów obrazów i dopomógł do wydania opracowanego przez Eljasza Ilustrowanego Przewodnika do Tatr, Pienin i Szczawnic (1870). Eljasz malował olejno i akwarelą – widoki zabytków Krakowa i większe kompozycje o tematach historycznych (np. Żółkiewski po Cecorą, Obrona Krakowa przed Szwedami, Wjazd Jana II do Wiednia). Osobnym, wielkim działem jego twórczości są prace malarskie, rysunkowe i graficzne związane z Tatrami – krajobrazy, panoramy, studia rodzajowe, portrety i mapy, które dziś, obok walorów artystycznych, stanowią cenny materiał dokumentalny. Niezwykle zasłużony dla Tatr i Zakopanego był Eljasz, m.in. jednym z założycieli Towarzystwa Tatrzańskiego, autorem szeregu prac o Tatrach, dawnej historii i kulturze. Posługiwał się nazwiskiem Eljasz; nazwiska podwójnego używał dopiero w ostatnich latach swojego życia.
Walery Eljasz-Radzikowski znany jest nie tylko jako malarz, ale także jako autor przewodników tatrzańskich i wielki popularyzator Tatr i Zakopanego. Studia malarskie odbył w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem W. Łukaszczkiewicza, od którego przejął „starożytnicze” zainteresowania dawnymi zabytkami Krakowa i tematami historycznymi w obrazach. Naukę kontynuował w Monachium, gdzie w okresie powstania w 1863 r. pełnił specjalną misję zleconą przez Rząd Narodowy. Podróżował do Belgii, Francji, Niemiec, Szwajcarii i Włoch. Przyjaźnił się z J.I. Kraszewskim, który często służył mu radą w wyborze tematów obrazów i dopomógł do wydania opracowanego przez Eljasza Ilustrowanego Przewodnika do Tatr, Pienin i Szczawnic (1870). Eljasz malował olejno i akwarelą – widoki zabytków Krakowa i większe kompozycje o tematach historycznych (np. Żółkiewski po Cecorą, Obrona Krakowa przed Szwedami, Wjazd Jana II do Wiednia). Osobnym, wielkim działem jego twórczości są prace malarskie, rysunkowe i graficzne związane z Tatrami – krajobrazy, panoramy, studia rodzajowe, portrety i mapy, które dziś, obok walorów artystycznych, stanowią cenny materiał dokumentalny. Niezwykle zasłużony dla Tatr i Zakopanego był Eljasz, m.in. jednym z założycieli Towarzystwa Tatrzańskiego, autorem szeregu prac o Tatrach, dawnej historii i kulturze. Posługiwał się nazwiskiem Eljasz; nazwiska podwójnego używał dopiero w ostatnich latach swojego życia.
Przed kościołem norbertanek
akwarela, papier, 41 x 30,5 cm;
sygnowany l.d.: mal. z natury Walery Eljasz 1857.;
z katalogu Domu Aukcyjnego AGRA-ART;
akwarela, papier, 41 x 30,5 cm;
sygnowany l.d.: mal. z natury Walery Eljasz 1857.;
z katalogu Domu Aukcyjnego AGRA-ART;
