Mackiewicz Konstanty (ur. 1894 Brześć nad Bugiem, zmarł 30 września 1985, Łódź).
Malarz, scenograf, członek ugrupowań Rytm i Start. Studia artystyczne odbywał do 1922 w moskiewskiej Wyższej Szkole Malarstwa, Rzeźby i Architektury w pracowni W. Kandinskyego, kontynuując je następnie w Odessie. W latach dwudziestych pracował jako dekorator teatralny w Moskwie, Odessie i Lwowie. Przeniósł się następnie do Łodzi. Skoncentrowane w tym mieście tendencje awangardowe bliskie były wówczas jego zainteresowaniom i odbiły się wyraźnie w jego sztuce. Prace Mackiewicza reprezentowały tzw. kuboformizm, niekiedy zbliżały się do puryzmu. Komponowane były na zasadach kubistycznych z właściwą temu kierunkowi dyscypliną barw. Późniejsze realizacje miały budowę mniej rygorystyczną, na pierwszym planie pozostawały zagadnienia formalne, swoisty brak „wykończenia” obrazu (przy równoczesnym wykończeniu go pod względem postawionych zadań malarskich) pozorna szarość, mglistość i nie efektowność powierzchni płótna jakby ze śladami wycierania zabrudzonego pędzla. Nieobce też były artyście zasady impresjonizmu i postimpresjonizmu, którymi posługiwał się malując motywy francuskiego krajobrazu i architektury. Po wojnie malował widoki ulic oraz wielkich rozmiarów kompozycje przedstawiające pejzaż wsi polskiej i pracę na roli. Jest również autorem cyklu prac związanego z przeżyciami wojennymi i będącego protestem przeciwko wojnie i jej okrucieństwom.
Malarz, scenograf, członek ugrupowań Rytm i Start. Studia artystyczne odbywał do 1922 w moskiewskiej Wyższej Szkole Malarstwa, Rzeźby i Architektury w pracowni W. Kandinskyego, kontynuując je następnie w Odessie. W latach dwudziestych pracował jako dekorator teatralny w Moskwie, Odessie i Lwowie. Przeniósł się następnie do Łodzi. Skoncentrowane w tym mieście tendencje awangardowe bliskie były wówczas jego zainteresowaniom i odbiły się wyraźnie w jego sztuce. Prace Mackiewicza reprezentowały tzw. kuboformizm, niekiedy zbliżały się do puryzmu. Komponowane były na zasadach kubistycznych z właściwą temu kierunkowi dyscypliną barw. Późniejsze realizacje miały budowę mniej rygorystyczną, na pierwszym planie pozostawały zagadnienia formalne, swoisty brak „wykończenia” obrazu (przy równoczesnym wykończeniu go pod względem postawionych zadań malarskich) pozorna szarość, mglistość i nie efektowność powierzchni płótna jakby ze śladami wycierania zabrudzonego pędzla. Nieobce też były artyście zasady impresjonizmu i postimpresjonizmu, którymi posługiwał się malując motywy francuskiego krajobrazu i architektury. Po wojnie malował widoki ulic oraz wielkich rozmiarów kompozycje przedstawiające pejzaż wsi polskiej i pracę na roli. Jest również autorem cyklu prac związanego z przeżyciami wojennymi i będącego protestem przeciwko wojnie i jej okrucieństwom.
Martwa natura
olej, płótno, 73,5 x 50 cm;
Muzeum Narodowe w Warszawie;
olej, płótno, 73,5 x 50 cm;
Muzeum Narodowe w Warszawie;
