Makowski Tadeusz

Makowski Tadeusz (ur. 1882 Oświęcim, zm. 1932 Paryż).
Tadeusz Makowski – jeden z najbardziej cenionych malarzy polskich okresu międzywojennego – od roku 1903 był uczniem J. Mehoffera i J. Stanisławskiego w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Studia ukończył wyróżniony srebrnym medalem w roku 1908 i w tym samym roku wyjechał do Francji, gdzie pozostał na stałe. W czasie I wojny światowej przebywał w Bretanii. Przyjaźnił się z W. Ślewińskim. W malarstwie nawiązywał zarówno do Gaugina, jak i do kubizmu i do dawnego rodzajowego malarstwa holenderskiego, przetworzonego we własny, oryginalny sposób. W okresie późniejszym coraz bardziej często i chętnie malował dzieci, a w latach późniejszych także starszych ludzi. Malował także pejzaże i kwiaty. Wiele wystawiał we Francji, w Polsce natomiast nie był szerzej znany; jedyna przed wojną wystawa prac odbyła się już po śmierci artysty w warszawskim Instytucie Propagandy Sztuki.

Martwa natura z kieliszkiem i jabłkami, ok. 1915
olej, płótno, 37 x 45 cm;
sygnowany l.d.: Makowski;

Dziewczynka, ok. 1923
olej, płótno, 41 x 33 cm;
sygnowany l.d.: Tade Makowski;

Dziewczynka, ok. 1923
olej, płótno, 41 x 28 cm;
sygnowany d. po środku: Tade Makowski;

Dwoje dzieci z koszykiem jabłek, ok. 1924
olej, płótno, 54 x 72 cm;
sygnowany p.d.: Makowski / 924;

Ukwiecone okno, ok. 1926
olej, płótno, 73,5 x 50 cm;
sygnowany p.d.: Tade Makowski;
Muzeum Narodowe w Warszawie;

Droga, ok. 1926
olej, płótno, 33 x 55 cm;
sygnowany p.d.: T. Makowski;

Stare zagrody, ok. 1926-1927
olej, płótno, 50 x 73 cm;
sygnowany p.d.: T. Makowski;

Morze, ok. 1927
olej, płótno, 33 x 55 cm;
sygnowany l.d.: Tade Makowski;

Dzieci z lampionami, ok. 1928
akwarela, papier żeberk., 23,5 x 30 cm;
sygnowany l.d.: Tade / Makowski;

Półpoście (La Mi-Careme), 1929
olej, płótno, 81 x 100 cm;
sygnowany p.d.: Tade /Makowski 29;