Grabowski Stanisław (ur. 1901 Libawa (Estonia), zm. 1957 Chartres (Francja)).
Malarz, ceramik, grafik. Pierwsze lekcje rysunków pobierał w Libawie u profesora Szklerysa. Malował pejzaże z okolic rodzinnego miasta i kopiował obrazy Pankiewicza. W 1914 wyjechał do Rybińska nad Wołgą, gdzie uczył się w prywatnej pracowni Szczygłowa. W 1919 przebywał w Piotrogrodzie, gdzie po raz pierwszy zetknął się z malarstwem europejskim w Ermitażu. W tym samym roku przeniósł się do Warszawy. Studiował tu w SSP pod kierunkiem K. Tichego. W 1927 wyjechał do Paryża, gdzie kontynuował naukę w pracowniach F. Legera i A. Ozenfanta. Spędził również trzy lata w Hiszpanii. Osiadł na stałe we Francji. Brał czynny udział w życiu artystycznym Paryża, wystawiał na Salonach, w galeriach prywatnych. Miał wystawy w Londynie i Nowym Jorku, przysyłał również regularnie swe prace na wystawy do Warszawy, Poznania i Kielc. Twórczość Grabowskiego rozwijała się i ustalała w stałym kontakcie ze współczesnym malarstwem francuskim. Artysta ulegał wielu wpływom, potrafił jednak nadać swym pracom piętno własnego stylu, stworzyć sobie własny świat, usytuowany gdzieś na granicy realności i poetyckiej wizji. Kształt ostateczny jego prac, ich kolorystyka uzależnione były w dużym stopniu od nastroju, stanu ducha artysty, który przystępował do pracy zawsze pobudzony emocjonalnie, nigdy obojętnie.
Malarz, ceramik, grafik. Pierwsze lekcje rysunków pobierał w Libawie u profesora Szklerysa. Malował pejzaże z okolic rodzinnego miasta i kopiował obrazy Pankiewicza. W 1914 wyjechał do Rybińska nad Wołgą, gdzie uczył się w prywatnej pracowni Szczygłowa. W 1919 przebywał w Piotrogrodzie, gdzie po raz pierwszy zetknął się z malarstwem europejskim w Ermitażu. W tym samym roku przeniósł się do Warszawy. Studiował tu w SSP pod kierunkiem K. Tichego. W 1927 wyjechał do Paryża, gdzie kontynuował naukę w pracowniach F. Legera i A. Ozenfanta. Spędził również trzy lata w Hiszpanii. Osiadł na stałe we Francji. Brał czynny udział w życiu artystycznym Paryża, wystawiał na Salonach, w galeriach prywatnych. Miał wystawy w Londynie i Nowym Jorku, przysyłał również regularnie swe prace na wystawy do Warszawy, Poznania i Kielc. Twórczość Grabowskiego rozwijała się i ustalała w stałym kontakcie ze współczesnym malarstwem francuskim. Artysta ulegał wielu wpływom, potrafił jednak nadać swym pracom piętno własnego stylu, stworzyć sobie własny świat, usytuowany gdzieś na granicy realności i poetyckiej wizji. Kształt ostateczny jego prac, ich kolorystyka uzależnione były w dużym stopniu od nastroju, stanu ducha artysty, który przystępował do pracy zawsze pobudzony emocjonalnie, nigdy obojętnie.
Dziewczyna i księżyc, 1929-30
olej, płótno, 80 x 46 cm;
Muzeum Sztuki w Łodzi;
olej, płótno, 80 x 46 cm;
Muzeum Sztuki w Łodzi;
