Egon Schiele – Wenen – Belweder

Egon Schiele – Wenen – Belweder

Klimt steunde actief jongere artiesten, np. Egona Schiele (1890-1918), aan wie nog twee kamers zijn gewijd. Hij stelde ze voor aan zijn klanten, hij exposeerde hun werken op de tentoonstellingen die hij organiseerde, en zelfs, zoals het geval was met Schiele, gaf ze zijn jonge modellen, welke diensten hij niet meer gebruikte?. Dit is wat er gebeurde met de 17-jarige Wally Neuzil, met wie Schiele een aantal jaren een affaire had. W 1915 r. hij nam afscheid van haar en schilderde Death and the Maiden, verontrustend met onverschilligheid, afscheidsportret van Wally. Het meisje klampt zich stevig vast aan Schiele, gepresenteerd in een staat van ontbinding van het lijk. Een van de beroemdste erotische olieverfschilderijen van Schiele wordt in dezelfde kamer tentoongesteld, portret van twee naakte mensen, kunstenaar en zijn modellen.

W 1915 Schiele trouwde met Edyta Harms, afkomstig uit een gerespecteerde middenklasse familie. Het schilderij van de vrouw van de kunstenaar dat in de kamer ernaast hangt, is gekocht voor deze galerij, hoewel Schiele op verzoek van de regisseur enkele wijzigingen moest aanbrengen. Daar ging het over, Edyta's geruite rok opnieuw schilderen, die als te "proletarisch" werd beschouwd.”. Lente 1918 r. Edyta was zwanger, die de schilder inspireerde tot het maken van een schilderij gewijd aan de familie, het laatste grote werk, die hij niet afmaakte. Hij stierf tijdens een griepepidemie, die zijn vrouw drie dagen eerder had vermoord (Klimt stierf aan de griep 8 maanden eerder). Op het schilderij wordt Schiele afgebeeld als de vader, het kind is zijn neef, Toni. Edyta had bedenkingen bij naakt poseren, dus waarschijnlijk was ze niet het model voor het karakter van haar moeder. Werk, hoewel melancholisch, het is ronduit optimistisch vergeleken met een vermoeide foto, waarop de kunstenaar een moederskelet schilderde en twee kinderen die op etalagepoppen leken (in de volgende kamer).

De overige werken in de tweede kamer zijn portretten in opdracht van Herbert Rainer, Hugo Koller en Eduard Kosmak. De laatste was een amateur-hypnotiseur, hij zou daarom niet verbaasd moeten zijn door zijn ietwat inspannende blik. Naast Schieles doeken hangt het waanzinnige zelfportret van Richard Gerstels Laughing with 1908 r. De foto is zeer verontrustend, vooral als het wordt gewogen, dat Gerstl ten tijde van zijn oprichting diep depressief was?, want zijn minnaar had hem in de steek gelaten, Mathilde, die terugkeerde naar haar man – componist Arnold Schönberg. In hetzelfde jaar pleegde Gerstl zelfmoord. Hij had alleen 28 latijns.