Arcimboldo, Spranger en Van Dyck – Kunsthistorisch Museum – Wenen
In de Kamer 19 betreedt de wereld van het hof van Rudolf II (1576-1612), een keizer met een melancholische instelling, die zichzelf opsloot in de Praagse burcht omringd door astrologen, alchemisten en kunstenaars. Rudolph, wiens portret door Hans von Aachen (OK. 1551-1615) hangen in deze kamer, het museum dankt schilderijen van Bruegel en Dürer. Een van Rudolfs favoriete hofkunstenaars was Giuseppe Arcimboldo (1527-1593), wiens 'vouwende hoofden'”, Profielportretten dicht bij het surrealisme, samengesteld uit levenloze objecten, fascineerden de keizer zo sterk, dat hij foto's van alle leden van zijn entourage liet schilderen, inclusief de kok. Onder de vier schilderijen die eigendom zijn van het museum (ze zijn allemaal allegorisch te vinden in Water, waarop het hoofd is samengesteld uit zeedieren en vuur, waar het hoofd is gemaakt van een hoop brandende bundels, een olielamp en verschillende vuurwapens. Rudolf was dol op de maniertjes, waaronder bijvoorbeeld Bartholomaus Spranger (1546-1611), wiens doeken met afbeelding van Vulcan, Kunnen, Venus en Adonis moesten de keizerlijke passie voor de mythologische wereld van dromen bevredigen, getint met erotiek.
Het hangt in dezelfde kamer 19 de werken van de zoon van Bruegel Chłopski, Jan Brueghel de Oude, genaamd Velvet (1568-1625), wiens precieze bloemstukken veel erkenning hebben gekregen. Een van zijn meest bekende, niet-bloeiend, prachtig bewerkte afbeeldingen tonen de Magi. De aangrenzende zaal XII is voornamelijk gewijd aan Anthony van Dyck (1599-1641). Sommige werken dateren uit de tijd dat hij nauw samenwerkte met Rubens, wat de karakteristieke penseelstreken verklaart. Ander, meestal portretten, kom uit de periode, toen hij werd benoemd tot hofschilder van de Engelse koning, Karola I.