Bruegel en zijn tijdgenoten – Kunsthistorisch Museum – Wenen

Bruegel en zijn tijdgenoten – Kunsthistorisch Museum – Wenen

Om de werken van Bruegel . te bereiken, je moet door kamer IX, waarin onder meer. werken van een tijdgenoot van Bruegel – Pietera Aertsena (OK. 1508-75). Aertsen, net als Bruegel, hij plaatste vaak figuren in zijn werken in een landelijke omgeving. Op de voorgrond van het doek waarop Christus Maria en Marta bezoekt, staat een minutieus weergegeven stilleven, en een van de scènes uit het evangelie is zichtbaar op de achtergrond. Frans Floris, die tijdens zijn leven veel meer populariteit genoot dan Bruegel, hij wordt vertegenwoordigd door het macabere Laatste Oordeel, en de maanden van het jaar door Lucas van Valckenborch gemodelleerd naar het werk van Bruegel, (slechts vijf hebben het overleefd), is te zien in de volgende kamer.

Van bijzondere waarde voor de collectie van Pieter Bruegel de Oude (OK. 1525-69) het is zijn reikwijdte en breedte – innovatieve interpretaties van religieuze verhalen vind je hier, evenals allegorische boerenscènes. Hoewel hij contacten had in hofkringen in Antwerpen, en dan Brussel, Bruegel blonk uit in landelijke taferelen en verdiende daarmee de bijnaam "Boeren".”. Blijkbaar was hij verkleed als boer, vrij kunnen bewegen onder de boeren. De minutieuze kinderspelen zijn een klassiek voorbeeld van zijn schilderkunst, afbeelding toont over 230 spelende kinderen 90 verschillende spellen. Het meest innemende van al zijn werken in dit genre is misschien wel de reeks schilderijen die de seizoenen van het jaar symboliseren, in opdracht van een rijke Vlaamse bankier; drie (van de zes) ze hangen in deze kamer: Bewolkte dag, Terugkeer van de kudde en, de meest bekende van hen, Terug van de jacht [Zet het uit], waarin de schilder op briljante wijze de eentonigheid van het winterlandschap vastlegde.

Sommige van zijn werken over plattelandskwesties zijn beslist moraliserend. De Boerendans is een goed voorbeeld, waar de dansende mensen het Madonna-beeld in de rechterbovenhoek negeren. The Peasant Wedding presenteert een scène van gulzigheid, in plaats van een religieuze ritus. De nestdief is moeilijker te interpreteren. Sommigen zijn bereid om toe te geven, dat het een Vlaams spreekwoord illustreert: Wie weet waar het nest is, heeft kennis; wie steelt ze?, heeft een stopcontact”.

Het beeld van de processie naar de Calvarieberg van Bruegel is typerend voor de kunstenaar, vol energie, menigte van mensen, die totaal onaangetast lijken door de tragedie, die zich in het midden onmerkbaar ontvouwt. Macabere karakters, indicatief voor de invloed van Bosch, mensen Bestrijd carnaval met vasten, ingewikkelde foto, waarin de orgie van Vastenavond contrasteert met de vroomheid van Aswoensdag. Toren van Babel (volgens sommigen is het geïnspireerd op het Romeinse Colosseum) het is meer letterlijk; vertegenwoordigt de ijdelheid van koning Nimrod. De prachtige details van de toren en de stad beneden zijn helaas alleen van een afstand te bewonderen – na het overschrijden van de aangewezen lijn wordt een alarm geactiveerd.

Bruegels leven viel samen met een bijzonder turbulente periode in de geschiedenis van Nederland, die in die tijd onder de heerschappij van de Spaanse Habsburgers stonden. Veel tolken proberen in zijn werken verborgen toespelingen op politieke gebeurtenissen te lezen (de troepen die Christus vergezellen op de kruisweg zijn Oostenrijkers). Het meest aangehaalde voorbeeld, Slachting van de onschuldigen, ondanks de beweringen van sommige historici, het was eigenlijk geschilderd voorafgaand aan de tussenkomst van de hertog van Alba, het kan dus niet verwijzen naar de prinselijke Bloedraad, toen het werd uitgevoerd 12 000 mensen.

Vroege Nederlandse schilderkunst

De werken van de generatie die aan Bruegel voorafging, werden tentoongesteld in de zalen 14 i 15. Jan van Eyck (OK. 1390-1441), het beroemdste, hij wordt vertegenwoordigd door twee uiterst gedetailleerde portretten. Een vergelijkbaar realisme is te vinden in het tweeluik van Hugo van der Goes (1440-82) erfzonde en klaagzang. De afbeelding van een slang met het hoofd van een vrouw geeft het tafereel een antifeministische kleur. Het enige werk van Jheronimus Bosch dat eigendom is van het museum bevindt zich in dezelfde kamer (OK. 1450-1516), Het kruis dragen, een canvas gevuld met karakteristieke groteske figuren.

Drie delen van het altaar Kruisiging door Rogier van der Weyden (OK. 1400-64), met de figuren van de twee oprichters, ze zijn behendig verbonden door golvend landschap. De twee oprichters rechts van het kruis in de hoofdscène nemen posities in die bijna op één lijn staan ​​met de heiligen. Een drieluik van een leerling van van der Weyden, Hansa Memlinga (1440-94), het heeft een vorm die meer lijkt op de Italiaanse, met een zorgvuldig uitgebalanceerde symmetrie en architecturale lay-out.