Velazquez, Belotto i Canaletto – Muzeum Historii Sztuki – Wiedeń
W sali 9 i 10 zapoznać się można z płótnami Hiszpanów. Portret Don Carlosa pędzla Alonso Sanchez Coello przedstawia umysłowo i fizycznie upośledzonego syna Filipa II, który został uwięziony przez ojca jakieś cztery lata później i zmarł. W znikomej liczbie dziel Diego Velazqueza (1599-1660), z czego większość weszła do zbiorów jako prezenty Habsburgów hiszpańskich dla austriackiej części rodziny, znajduje się portret królowej Marii Anny Hiszpańskiej, której fryzura jest dwa razy większa niż twarz oraz dwa portrety Karola Hiszpańskiego. Wczesny portret Juana Carreńo de Miranda może przerażać, chociaż w rzeczywistości najprawdopodobniej model wyglądał jeszcze szpetniej. Najsłynniejsze prace przedstawiają Infantkę Małgorzatę Teresę, która mając trzy lata była już zaręczona ze swym wujkiem, przyszłym cesarzem Leopoldem I oraz schorowanego Filipa, syna Filipa II, który zmarł wkrótce po tym jak ukończono portret.
W sali VII można przyjrzeć się wizerunkom XVIII-wiecznego Wiednia zamówionym przez Habsburgów u Bernardo Bellotta – widok z Górnego Belwederu niewiele zmienił się od tamtego czasu. Wiedeńczycy z uporem nazywają Bellotta Canalettem, choć w rzeczywistości był on bratankiem i uczniem tego ostatniego. Obrazy prawdziwego Canaletta wiszą w sąsiedniej sali, gdzie obok prac jego rodaka, Francesco Guardiego, rozwieszone są pocztówkowe obrazy Wenecji.