Oostenrijkse literatuur

Oostenrijkse literatuur

Een van de meest opvallende middeleeuwse werken van Oostenrijk is het Lied van de Nibelungen, rond geschreven 1200 r. door een onbekende dichter. Dit epische gedicht vertelt een kleurrijk verhaal van passie, trouw en wraak, vindt plaats aan het Bourgondische hof in Worms. Het thema van dit epos werd door Richard Wagner aangepast tot een reeks opera's onder de gemeenschappelijke titel The Ring of the Nibelungen.

De eerste grote figuur in de moderne literatuur was de toneelschrijver Franz Grillparzer (1791-1872), die een pionier was in het gebruik van thema's die tegenwoordig als Freudiaans worden beschouwd. Zijn toneelstukken worden tot op de dag van vandaag opgevoerd in het Weense Burgtheater.

Aan andere invloedrijke toneelschrijvers, wiens werken regelmatig worden herdrukt, omvatten Johann Nestroy (1801-1862), bekend om zijn satirische kluchten, en Ferdinand Raimund, 19e-eeuwse auteur van The Misanthrope. Adalbert Stifter wordt beschouwd als een invloedrijke figuur in de ontwikkeling van het Oostenrijkse proza (1805-1868).

De echte ontwikkeling van de Oostenrijkse literatuur vond echter pas rond de eeuwwisseling plaats, bijna parallel met het werk van secessionisten en revolutionaire ontdekkingen op het gebied van psychologie van het menselijk bewustzijn van Sigmund Freud. Invloedrijke schrijvers, wie kwam er op dat moment?, doorli Arthur Schnitzler, Hugo von Hofmannsthal, Karl Kraus en de dichter Georg Traki. W apokaliptycznym dramacie De laatste dagen van de mensheid (De laatste dagen van de mensheid) Kraus (1874-1936) hij gebruikte een hele reeks accounts, interviews en persuitzonderingen, wiens doel het is om de inhoud van kunst over te brengen. Voor die tijd, het was een zeer innovatieve dramatische techniek. Hij was ook de oprichter en lange tijd hoofdauteur van het kritiekentijdschrift Die Fackel” (fakkel), die een belangrijke rol speelden in het Weense culturele leven van die tijd. Aan de meest kleurrijke vertegenwoordigers van de Weense bohemen, bezetten de tafels van beroemde literaire cafés, behoorde de dichter Peter Altenberg.

De meest prominente Oostenrijkse schrijver van de 20e eeuw was Robert Musil, wie is geboren in 1880 r. in Klagenfurt. Pas na zijn dood verwierf hij internationale faam (stierf in armoede in Genève in 1942 r.). Zijn levenswerk is de onvoltooide, meerdelige roman De man zonder eigenschappen, dat een fascinerend portret is van de ineenstortende Oostenrijks-Hongaarse monarchie en indringend, een profetische analyse van de komende 20e eeuw.

Een andere belangrijke figuur in de 20e-eeuwse literatuur is de Weense Heimito von Doderer (1896-1966), die beroemd werd gemaakt door de Strudlhof Trappen. Zijn belangrijkste werk blijft echter de Demons, een roman over de val van de Oostenrijks-Hongaarse monarchie en de eerste jaren van de republiek. De auteur beschrijft alle lagen van de toenmalige samenleving, en het werk werd gepubliceerd in drie delen in het Engels.

Uitstekende Oostenrijkse schrijver en essayist, Nobel laureaat, Elias Canetti (1905-1994) hij is de auteur van de uitstekende roman Auto da fe en de fundamentele filosofische verhandeling Masse und Macht, die hij wijdde aan het schrijven 35 jaren van leven.

De Wenen Groep (Wenen groep), welke in jaren 50. XX met. opgericht HC. Artmann, in zijn geluidscomposities, in tekstmontages en happenings zinspeelde het op de werken van surrealisten en dadaïsten (tanden. frame Art by action verderop in dit hoofdstuk). Openbare buitensporige provocaties waren een vast onderdeel van hun bijeenkomsten, vaak culminerend in politie-interventies. De activiteiten van de groep eindigden in 1964 r., toen Konrad Bayer, het meest invloedrijke lid van de groep, zelfmoord gepleegd.

Beroemde hedendaagse Oostenrijkse schrijver Thomas Bernhard (1931-1989) is geboren in Nederland, maar hij groeide op en woonde in Oostenrijk. Zijn werk wordt gedomineerd door pessimistische thema's, zoals desintegratie en dood. In zijn latere werken (m.in. in Houthakken) hij viel terug op jeugdige polemische aanvallen op de verstarde principes van het Oostenrijkse sociale leven. Bernhard was ook een uitstekende toneelschrijver en romanschrijver. Hij werd beïnvloed door de werken van Ludwig Wittgenstein, en schreef zelfs een autobiografische roman over zijn vriendschap met de neef van de filosoof.

Misschien wel de beroemdste levende Oostenrijkse schrijver is Peter Handke (ur. 1942 r.). Zijn werk omvat innovatieve en introspectieve werken geschreven in proza (Linkshandige vrouw) en experimentele theaterstukken (Een uur echte gevoelens).

De provocerende romanschrijver Elfriede Jelinek is een van de erkende vertegenwoordigers van het hedendaagse vrouwenproza. (ur. 1946 r.), zonder dialoog en de lezer verbazen met de wendingen van haar fantasie. Vertalingen van haar roman The Piano Teacher zijn op de markt verschenen, wens, Lief, prachtige tijden en vrouwen als geliefden. Friederik Mayrocker (Fantoomfan en afscheid), erkende hedendaagse dichter, werd door critici geprezen als "de paradijsvogel van de avant-garde"”.